32 ชั่วโมงในสนามบินนาริตะ กับมวลมหาพายุหิมะถล่ม และแพลำใหญ่ที่ถูกลอย

สำหรับใครหลายคนที่เดินทางต่างประเทศเป็นประจำ ไฟลท์บินตรงนาริตะ-กรุงเทพฯ เพียง 6-7ชั่วโมงก็คงไม่ค่อยมีอะไรน่าตื่นเต้นแตกต่างจากนั่งรถทัวร์เชียงใหม่-กรุงเทพฯ สักเท่าไหร่ สิ่งที่ต้องทำก็แค่ขึ้นไปนั่งหลับ แวะกินข้าวต้มกลางทางแล้วหลับต่อ ตื่นมาอีกทีก็ถึงที่หมาย

ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่เดินทางไปกลับญี่ปุ่นไทยอยู่บ่อยในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ประสบการณ์ในสนามบินนั้นแทบจะหลับตานึกภาพออกได้ตั้งแต่ตอนนั่งรถไปสนามบินด้วยซ้ำว่าต้องทำอะไรที่ไหนบ้าง ซึ่งคงไม่ต่างจากปกติทั่วไปคือ ถึงสนามบิน รอเวลาเคาเตอร์เปิดให้เช็คอิน รับบอร์ดดิ้งพาส โหลดกระเป๋า แวะกินอะไรรองท้องนิดหน่อย ผ่านด่านตรวจคนออกนอกประเทศ แวะดิวตี้ฟรีซื้อของฝากและของฝากและของ(ที่คนอื่น)ฝาก นั่งรอเวลาขึ้นเครื่องที่หน้าเกท และรอๆๆๆ

หากแต่ถ้ามันเป็นเหมือนเช่นทุกคราว ผมก็คงไม่ต้องติดอยู่ในสนามบินนานถึง 32 ชั่วโมงในฐานะผู้ประสบภัย และก็คงจะไม่มีกระทู้นี้ให้อ่านกัน

-------[Edit]----------
ไหนๆ กระทู้นี้ก็ถูกอ้างอิงหลายรอบเกี่ยวกับการเดินทาง เสมือนเป็นคู่มือเอาตัวรอดในสนามบิน
ผมเลยขอถือโอกาสแอบโฆษณาเพจที่เพิ่งทำ กับเว็บที่เพิ่งสร้างละกันครับ
ใครสนใจติดตามเรื่องราวญี่ปุ่นในเชิงลึกไปคุยกันที่
https://www.facebook.com/www.japaninsider.info/
และฝากเว็บด้วยครับ http://www.japaninsider.info